Η οστεοχόνδρωση είναι μια φλεγμονώδης-δυστροφική βλάβη των σπονδύλων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων που, καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, χάνει την ελαστικότητά της, γίνεται σκληρή και τραυματίζει τα νευρικά άκρα. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται οίδημα και επίμονος πόνος.
Το τελευταίο στάδιο της οστεοχόνδρωσης χαρακτηρίζεται από σημαντικούς περιορισμούς στην κίνηση, οι οποίοι αποτελούν τη βάση για τον προσδιορισμό της ομάδας αναπηρίας του ασθενούς.
Αιτίες της νόσου
Σύμφωνα με τους περισσότερους γιατρούς, ο κύριος λόγος για την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης είναι η άνιση φόρτωση διαφορετικών τμημάτων της σπονδυλικής στήλης. Και, με τη σειρά του, προκαλείται από τους ακόλουθους παράγοντες:
Κακή στάση και παρατεταμένη άβολη στάση.
Αποδυναμωμένοι μύες της πλάτης.
Υπερβολική κίνηση και βαριά ανύψωση.
Η κληρονομικότητα παραπονιέται.
Μεταβολικές διαταραχές (έλλειψη φωσφόρου, μαγνησίου, ασβεστίου και άλλων ιχνοστοιχείων).
Συνεχές συναισθηματικό στρες.
Υποθερμία.
Ενδοκρινική ανισορροπία.
Τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη (μώλωπες, κατάγματα).
Συμπτώματα οστεοχονδρωσίας
Οι κύριες κλινικές εκδηλώσεις της νόσου:
Μειωμένη ευαισθησία στα άνω και κάτω άκρα.
Σύνδρομο σοβαρού πόνου στο λαιμό, το στήθος και την κάτω πλάτη, ανάλογα με τη θέση της βλάβης ενός κοπτικού, αιχμηρού, πυροβολιστικού χαρακτήρα.
Κράμπες στους μύες.
Ισχυρός πονοκέφαλος.
Ζάλη, λιποθυμία, κράμπες και σύσφιξη των δοχείων τροφοδοσίας.
Διακοπτική νευραλγία.
Η εμφάνιση μυγών και τρεμοπαίζει κηλίδες μπροστά στα μάτια, ειδικά όταν αλλάζετε στάση.
Ξηρό δέρμα.
Αυξημένη ή μειωμένη εφίδρωση.
Ψύξη του δέρματος των κάτω άκρων.
Οι αισθήσεις δυσφορίας και πόνου αυξάνονται με σωματική άσκηση, βήχα, παρατεταμένη παραμονή σε μία θέση και επιδείνωση χρόνιων παθήσεων. Η ανάπτυξη των παραπάνω συμπτωμάτων απαιτεί επείγουσα ιατρική βοήθεια.
Στάδια της νόσου
Η σύγχρονη ιατρική ταξινόμηση διακρίνει τέσσερις βαθμούς ασθένειας.
Το πρώτο στάδιο χαρακτηρίζεται από την απουσία κλινικών εκδηλώσεων. Οι αλλαγές στη σπονδυλική στήλη και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους αντισταθμίζονται από τα εφεδρικά συστήματα του σώματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η οστεοχόνδρωση βαθμού 1 διαγιγνώσκεται κατά λάθος κατά τη διάρκεια ιατρικής εξέτασης ή κατά τον έλεγχο για άλλη ασθένεια.
Στο δεύτερο στάδιο, οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο στο λαιμό, στο στήθος ή στην πλάτη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα ΜΣΑΦ είναι αποτελεσματικά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και ως εκ τούτου δεν αποτελούν πάντα λόγο για τους ασθενείς να δουν έναν γιατρό.
Το τρίτο στάδιο χαρακτηρίζεται από την προσθήκη σπονδυλικών παραμορφώσεων. Σχηματίζονται παθολογικές καμπύλες, σκολίωση ή εξογκώματα. Σε αυτό το σημείο, είναι ακόμα δυνατό να σταθεροποιηθεί η κατάσταση του ασθενούς και να επιβραδυνθεί η εξέλιξη της νόσου.
Το τέταρτο στάδιο της οστεοχόνδρωσης συνοδεύεται από μη αναστρέψιμες αλλαγές. Το άτομο πάσχει από βασανιστικό πόνο, περιορισμένη κινητικότητα και σημαντικές παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης. Αυτό το στάδιο της νόσου τελειώνει με την ανάθεση μιας ομάδας αναπηρίας στον ασθενή.
Πώς να απαλλαγείτε από την οστεοχόνδρωση για πάντα
Η θεραπεία για την οστεοχόνδρωση πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Χρησιμοποιούνται φάρμακα, φυσιοθεραπεία και χειρουργικές μέθοδοι.
Για να απαλλαγείτε από την ασθένεια, είναι επίσης σημαντικό να πραγματοποιείτε τακτικά μαθήματα φυσικής θεραπείας και να κάνετε μασάζ.
Οι διαδικασίες φυσιοθεραπείας χρησιμοποιούν ηλεκτροφόρηση, έκθεση υπερήχων και ρεφλεξολογία. Το μεταλλικό νερό και η θεραπευτική λάσπη έχουν επίσης θετική επίδραση στην ασθενή σπονδυλική στήλη. Επομένως, οι ασθενείς πρέπει να πάνε τακτικά σε εξειδικευμένα σανατόρια.
Από τα φάρμακα στα αρχικά στάδια της νόσου, τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα είναι αναλγητικά και ΜΣΑΦ. Αυτά τα φάρμακα είναι αποτελεσματικά στην καταπολέμηση του πόνου και στη μείωση της φλεγμονής.
Με την ανάπτυξη μυϊκών σπασμών, οι ασθενείς συνταγογραφούνται μυοχαλαρωτικά.
Είναι επίσης σημαντικό να λαμβάνετε αγγειοδιασταλτικά και σύμπλοκα βιταμινών.
Τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα που όχι μόνο ανακουφίζουν τα συμπτώματα της νόσου, αλλά και επιβραδύνουν την εξέλιξή της, είναι οι χονδροπροστατευτές. Έχουν αθροιστικό αποτέλεσμα και παρατεταμένο αποτέλεσμα.
Ομάδες Chondroprotector:
Με βάση τη 4-θειική χονδροϊτίνη.
Βλεννοπολυσακχαρίτης.
Γλυκοζαμινογλυκάνη.
Βασίζεται σε θαλάσσιους οργανισμούς.
Έχουν επίσης αναπτυχθεί αποτελεσματικοί συνδυασμένοι χονδροπροστατευτικοί παράγοντες ενισχυμένοι με βιταμίνες.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά (με τη μορφή πηκτωμάτων και αλοιφών) ή συστηματικά (από του στόματος, με ένεση).
Για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, συνιστάται στους ασθενείς να αγοράσουν ένα ορθοπεδικό στρώμα, μαξιλάρι και κολάρο ύπνου. Τέτοιες συσκευές βοηθούν στη διατήρηση της σωστής θέσης του σώματος τη νύχτα, αποφεύγουν τους μυϊκούς σπασμούς και συμπιέζουν τους αγγειακούς και νευρικούς κορμούς.
Σπουδαίος! Μην κάνετε αυτοθεραπεία και φροντίστε να συμβουλευτείτε έναν ειδικό εάν έχετε χαρακτηριστικά συμπτώματα. Να θυμάστε ότι η οστεοχόνδρωση είναι μια επικίνδυνη ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμες παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης και ακόμη και σε αναπηρία. Ο γιατρός θα επιλέξει μια κατάλληλη και ολοκληρωμένη θεραπεία που θα σας απαλλάξει γρήγορα από δυσάρεστες εκδηλώσεις της νόσου και θα επιστρέψει στην κανονική ζωή.